Lize Spit

20251126_223205~2

Lize Spit was in Maleisië samen met haar vriendin Ruth Mellaerts. Lize nam deel aan een literatuuravond op de Belgische residentie voor Nederlandssprekenden en ook aan het “George Town Literary Festival”. Dat laatste is een prestigieus festival waaraan auteurs van over heel de wereld deelnemen.

Ik heb – lang terug – met veel bewondering en waardering haar succesroman ‘Het Smelt’ gelezen, niet zozeer omwille van de plot, want die had ik reeds lang voor het einde geraden, maar omwille van de schoonheid van de gehanteerde taal en de passende metaforen.

Helemaal anders heb ik haar laatste boek ervaren: “Autobiografie van mijn lichaam”.  Hierin geeft Lize zich helemaal bloot, maar dan wel tot op een niveau dat ik bijna als exhibitionistisch ervaar, met allerlei  persoonlijke dingen die ik eigenlijk niet wil weten. Ik verkies een sluier van geheimzinnigheid boven totale openheid. Een auteur dient enige afstand tot het publiek te bewaren, niet?

Peter

Bondgenoot?

video
play-sharp-fill

Elke diplomaat die wordt uitgestuurd naar een ander land, kent waarschijnlijk de tekst van het “Verdrag van Wenen inzake diplomatieke relaties” uit het hoofd, en dan in het bijzonder Artikel 41/1:

Without prejudice to their privileges and immunities, it is the duty of all persons enjoying such privileges and immunities to respect the laws and regulations of the receiving State. They also have a duty not to interfere in the internal affairs of that State.

Lees er nu de volgende paragrafen op na uit de afgelopen vrijdag gepubliceerde Amerikaanse veiligheidsstrategie:

American diplomacy should continue to stand up for genuine democracy, freedom of expression, and unapologetic celebrations of European nations’ individual character and history. America encourages its political allies in Europe to promote this revival of spirit, and the growing influence of patriotic European parties indeed gives cause for great optimism.
Our goal should be to help Europe correct its current trajectory. We will need a strong Europe to help us successfully compete, and to work in concert with us to prevent any adversary from dominating Europe.

Is dit de taal van een bondgenoot? Ik kan alleen maar hopen dat de Europese veiligheidsdiensten vanaf nu met dezelfde ernst de Amerikaanse diplomaten gaan opvolgen als de Russische en de Chinese, want ook zij hebben een bepaalde politieke constellatie voor ogen, die niet noodzakelijk in ons belang is. We moeten erover waken dat ze zich niet met onze interne aangelegenheden bemoeien en indien nodig krachtig optreden. Het Verdrag van Wenen reikt daartoe de gepaste instrumenten aan!

Peter

Koningsdag 2025

Koningsdag 2025

Koningsdag 2025. Het is precies zo gelopen zoals ik het had gepland en uitgedacht. Een superbe jazz pianist uit België – in dit geval Alex Koo – die de viering in eerste instantie alleen opluistert. Vervolgens vergezeld wordt door twee lokale topmuzikanten – Adriel Wong aan de drums en Marina Zaina op de contrabas – om wat meer swung aan het evenement te geven, en met als kers op de taart Astrid Belliot met het nummer “All Of Me”.

Continue reading “Koningsdag 2025”

Vlaggen

Belgian FlagWe zullen het eens over vlaggen hebben. De kleuren van de Belgische vlag staan netjes beschreven in de Belgische grondwet: rood, geel en zwart, en wel in die volgorde. Dat komt omdat de vlag in 1830 wel de Belgische driekleur had maar met horizontale banden, en met rood bovenaan.  Pas in 1831, na de opmaak van de grondwet, besliste de regering om de vlag met verticale banden in te voeren, en met de zwarte kleur tegen de vlaggenmast.  De nog prille Belgische staat wou zich op alle mogelijke manieren distantiëren van Nederland dat immers een vlag met horizontale banden had.

Continue reading “Vlaggen”

Lecture at UKM

Ambassador's Lecture Series UKM

Ze hadden me gezegd honderd, maar uiteindelijk bleek de aula propvol te zitten voor mijn gastcollege aan de Nationale Universiteit van Maleisië (UKM). En deze universiteit is een publieke universiteit en derhalve zijn de studenten overwegend Maleis en islamitisch. Het thema dat ik had gekozen was “Finding Common Ground” waarbij ik vooral zou inzoomen op wat ons bindt maar ook op wat ons scheidt. Dit laatste is niet evident omdat er in Maleisië een soort taboe bestaat op publieke discussies rond de drie R’en: “Religion, Royalty and Race”. Evenwel heb ik het toch gehad – op een niet-confrontationele wijze – over de scheiding van staat en religie, over gender en LGBTQi+rechten, en over de afschaffing van de doodstraf. En daar hadden de studenten een duidelijk andere mening over.

Continue reading “Lecture at UKM”

Haiku time

intussen…BLOG verwelkomt haikumeester Amma, die verkiest onder zijn pseudoniem te publiceren. Geniet van zijn haiku’s die zeer sterk door de natuur worden geinspireerd.

Jonathan

De meeuw Jonathan
Zwevend op de zachte wind
Een luchtacrobaat.

 

Schuimende golven

Schuimende golven
schrijven op het natte zand
boodschap van de herfst

 

Spiegeling

Herfst is in het land
bomen kleuren geel en bruin
ze spiegelen zich.

 

Een vlucht wit-grijze duiven

In de blauwe lucht
Een vlucht wit-grijze duiven
Wikkelwakkelend.

 

Donkere wolken

Donkere wolken
Hangen aan het firmament
Staks komt de regen

 

Amma

P.S. Heb jij ook een haiku in je pen zitten, krabbel ze dan neer in de commentaar.

Ulasan buku

Momenteel ben ik verdiept in “Autobiografie van mijn lichaam” van Lize Spit. En daar is een goede reden voor, want in november komt Lize Spit naar Maleisië om deel te nemen aan het George Town Literary Festival. En dan wil ik alvast niet onbeslagen ten ijs komen. Maar in afwachting daarvan kijk ik goedkeurend terug op de laastse drie boeken die ik achterover gehesen heb.

Eric Chacour - Wat ik van je weetEric Chacour – Wat ik van je weet

“Wat ik van je weet” heb ik graag gelezen. Het perspectief van waaruit het verhaal verteld wordt, is eerder ongewoon. Het overgrote deel van het verhaal wordt verteld in de jij-vorm, en dat maakt het toch wel heel bijzonder. En ook blijf je lange tijd in het ongewisse over wie het verhaal nu eigenlijk vertelt.

De protagonist is zondermeer de jonge Egyptische arts Tarek die de dokterspraktijk van zijn vader overneemt. Hij is voorbestemd om kritiekloos  in de voetstappen van zijn vader te treden, d.w.z. dokter zijn en een gezin stichten om alzo de goedkeuring van de familie en  de goegemeente te krijgen. Maar dan ontmoet de arts Ali: een mooie jongen uit een achterstandswijk. Hun liefde brengt Tarek’s leven zo hevig in gevaar dat hij naar Montreal moet vluchten.

Tijdens zijn jarenlange ballingschap blijft hij betrokken bij zijn thuisland en de veranderingen die daar plaatsvinden. Hij heeft zijn gezin in Caïro achtergelaten, en zonder dat hij het weet hebben zijn vertrek en zijn homoseksualiteit diepe sporen achtergelaten in hun levens.

Continue reading “Ulasan buku”

Ren Gill & The Big Push

Zoals zovelen laat ik me soms verleiden tot zinloze activiteiten. Je kent het wel. Je begint met één filmpje op je telefoon en een halfuur later heb je er al twee dozijn bekeken maar niets bijgeleerd. Nutteloos vertier. Maar heel af en toe zit er eentje tussen dat je aandacht trekt, dat je verder laat onderzoeken wat of wie je juist gezien hebt. Hi-Ren van Ren Gill is zo’n clip. Gebiologeerd heb ik naar het scherm getuurd. Twee zaken werden me onmiddellijk duidelijk: dit is een begenadigd muzikant maar ook een die veel pijn heeft geleden.

Continue reading “Ren Gill & The Big Push”

New Zealand

Australië was slechts een opstapje naar onze uiteindelijke bestemming: Nieuw-Zeeland. En wat een prachtig land is dat! We zijn van het noord naar het zuideiland getrokken met een mobilhome. De landschappen en de trektochten waren ongeëvenaard.

Maar wat me nog het meest verwonderde is dat het ook een soort pelgrimsplaats is voor de liefhebbers van de “Lord of the Rings”- en de “Hobbiton”-trilogieën. En dat gaat verder dan een verplicht bezoekje aan Hobbiton! Neem ik deel aan een uitputtende trektocht – de zogenaamde Tongariro Alpine Crossing – met een kleine groep voor mij onbekende stappers, regelmatig haalt er eentje een ring aan een ketting uit zijn zak voor een kiekje tegen een achtergrond die ook in de voornoemde films als decor zou zijn gebruikt. Waar een mens al niet belang aan hecht!

Continue reading “New Zealand”